Home Le Comteprijs Prijswinnaars stadsschoon Laudatio 2021

Laudatio Le Comteprijs 2021

De geschiedenis leeft. Er is voortdurend beweging in de stad. De inwoners ontwikkelen zich en de samenstelling van de bevolking met hen. Accenten worden gelegd, passend bij de tijd en de maatschappelijke context. De gebouwde omgeving ontwikkelt zich mee. Soms vraag je je af wat het eerst in beweging kwam. Zeker is dat de interpretaties en waardering vooraf, tijdens en achteraf heel verschillend kunnen zijn. Je staat erbij en kijkt ernaar en geeft betekenis.  

Zelf heb ik wel ontdekt dat de diversiteit en betekenissen die gegeven worden, rijkdom zijn. Dat wordt in de huidige maatschappelijke context niet altijd zo gewaardeerd. Perspectiefwisseling kunnen hanteren is niet iedereen gegeven en wordt helaas al snel politiek gemaakt. Marcel ten Hooven schreef een mooi boek voor de Coornhert Stichting over tolerantie. Bewerkte het eerste hoofdstuk voor een artikel in de Groene Amsterdammer en bood daarbij recent een inzicht in, hoe we heel subtiel in de gebouwde omgeving het ongemak van diversiteit uit de weg gaan en daarmee samenleven moeilijker. Wie het niet gelezen heeft raad ik aan dat alsnog te doen. 

In Oekraïne kun je meemaken dat ontwikkelingen heel ingrijpend kunnen zijn, zonder dat je kunt voorspellen waar het heen gaat. De oorlog lijkt de natievorming krachtig te ondersteunen. Vaak ook komt er van echt erge ontwikkelingen iets heel moois terug, maar daar kun je nu weinig mee. Nu overheerst daar het gevoel van ongeloof, verbijstering en vernietiging. Wat dat betreft lijkt het nu redelijk rustig in Delft. Maar er wordt wel gewerkt aan de verfraaiing van de stad. Maar welke betekenis krijgen de verfraaiingen op termijn. Dat zal in de geschiedenis die nog voor ons ligt bepaald worden. 

Er zijn over 2021 weer 13 inzendingen met betrekking tot verfraaiingen van de stad binnen gekomen. De Le Comte Commissie koos er vijf uit die voor de prijs in aanmerking konden komen. Het net afgetreden bestuur, ere wie ere toekomt, maakte een keuze voor de prijs. 

De gevelrestauratie en nieuwe entrees van het flatgebouw aan de Guido Gezellelaan realiseerde een forse verfraaiing en meer duurzaamheid. De kunstzinnige opknapbeurt aan de Halsteeg met “letters” en de verwijzing naar de geschiedenis van de steeg bracht verleden, heden, ambacht en graffiti, kunst en vormgeving met een nieuwe allure bij elkaar. De twee nieuwe bruggen vanuit de Oude Delft en de Lange Geer naar de kade van het Armamentarium, hoewel ook serieus bekritiseerd, met een basisvorm bepaald door het constructietype en gelijkheid in materialen en kleuren, zijn echt van onze tijd. Maar kennen ook een duidelijke referentie aan de oude massieve gemetselde boogbruggen. De muurschildering op de muur van het Hampshire Hotel Delft Centre door kunstenaar Micha de Bie kent meerdere elementen met Delftse historische motieven. Het mozaïek op de voorgevel boven de hoofdingang van de Freinetschool uit het boek Swimmy van Leo Lionni over samenwerking en verbinding, ontworpen door Franceska Vonk en Nan Deardorff McClain, vormt een mooie metafoor voor wat de school ook wil zijn. Ik ben benieuwd naar hoe we over 25 jaar over de inzendingen denken en wat ze ons gebracht hebben. 

Architectenbureau Cepezed heeft met het ontwerp van de twee bruggen naar het Armamentarium de Le Comteprijs 2021 in de wacht gesleept. De prijs, een fraai wandbord, vormgegeven door kunstenaar Olav Slingerland, reik ik dan ook graag aan hen uit. De bruggen zien er aangenaam sober en eenvoudig uit, maar zijn tegelijkertijd spectaculair. De jury is onder de indruk van de “hoge esthetische kwaliteit en de opvallend slanke vorm”. Door de hoge boogvorm van de bruggen is de unieke doorkijk naar de Oude Delft  en de Lange Geer op een bijzondere en mooie wijze behouden gebleven. Ik ben benieuwd naar hoe we er over 25 jaar over denken. 

Harry ter Braak 
Voorzitter Delfia Batavorum